0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
958
Okunma
İçimi ürpertiyor yüzüme yansıyan güneşin ışığı
Babamdan kalan tek miras üzüntü taşıdır
Yılmadım, savaştım, onu hüzünle taşıdım
Karanlığın hanedanlığı doldurdu on sekiz yaşını
Tek huzurum oturmak yalnız bir odada
Dört duvarı kabullendim sırdaşım olarak
Bir hikayem var ; başı uyumsuz bir çocuk
Sonu stres , uykusuzluk ve şizofreni olacak
Esiyor rüzgar anılarım uçuşuyor havada
Bazıları yer edinmiş tuz basıyor yarama
Bazıları yok olmakta, uzaklara açılıyor karadan
Mutluluk güzel bir şey , umarım rastlar bana da
Yeni akımlar peşindeyim izliyorum yakından
Pişmanlıklar gereksizdir , geçmişimden yakınmam
Hayatıma yön verdi kaderin yaptığı akınlar
Altın kaplı umut değerini yitiriyor gümüşle ve bakırla
