Uçsuz bucaksız bir deniz düşlerim
Sınırsızlık ve azameti bağrında barındıran,
Saf ve pak hislerin durağı,
Azgın ve taşkın seller mekanı,
Baktıkça avunulan,
Boşalttıkça kederlerini,
Kendi içinde yoğuran,
Daldıkça içine hazineler sunan,
Uçsuz bucaksız bir deniz düşlerim.

Varsam sahiline sesini işitirim,
Başıboş dalgaların.
Vurdukça sahiline,
Bir çekicin örsüyle buluşması gibi,
Kaderimle buluşurum.
O denizin hali, benim halimdir.
İşte bu saha öyle bir saha ki,
Kocaman bir şehre çıkar bunun sonu.
Kendi içime olan yolculuk,
O denizin yolculuğuyla aynı.
Bazen sütliman, bazen de dalgalı...
Uçsuz bucaksız bir deniz düşlerim.

Özünde, derinliklerinde,
Karanlık diplerinde, hazinesini saklar.
Dalmaktan korkan, Dalmaktan aciz olanların,
İşi ne ki...
İnciyi, mercanı arar.
Sen deniz ol ki...
Dalgası da sen, incisi de sen olasın.
Üstünde gemilere yol olasın.
Semekler aşkına kansın,
Uçsuz bucaksız bir deniz düşlerim.

Cümle nehirlerin, çayların
Son durağıdır o...
Vuslat ve özlemin buluşmasıdır o...
Kederin, ıztırabın, hicranın, sonudur o...
Yorgun ve uzun yolculukların dinlencesidir o...
Benlik ve kibrin sonu olan,
Uçsuz bucaksız bir deniz düşlerim.

(Bursa-Temmuz 2014)

Aydın Çetiner