Bir ufak valiz aldım kendime,

Lakin sebebim gitmek değildi.

Boşveresi gönlümü koydum içine ,

Ama seni bir türlü götüremedi.



Serin uykularından uyandırdım kendimi,

Bir baktım sen vuruyorsun gönlüme.

Acı mıydı bu bekleyiş anlayamadım

Olup ta olmayışın en büyük kaybım.



Sana geldim diye kızma bana ,

Misafirler hoş karşılanmalı.

Sebepsizce kırma beni ,

En iyi yorgan misafirde olmalı.



Misafir diyorum kendime ,

Sorma , öyle gerekiyor işte.

Anlayacagın birsürü hayalim var ,

Lakin bir o kadar da karşı çıkmaların.



Sen varsın diye herşeyi güzel görüyorum.

Yoksa geceler iyi değil bana.

Onu bunu bırak sen ,

Ne güzel uyuyorsun işte .


Şimdi bana bir kaç söz kalsa,

Yinede seni kırmazdım.

Öyle güzel gülmelerini ,

Söndürmeye varmıydı hakkım. ?



Herşeyin bir zamanı var .

Yokluğunu anlayabilir miydim olmasaydın ?

Bu bekleyiş kader değil mi sence ?

Yoku vaar eden Allah bizi bize vermedi mi ?


Beni sahiden anlarsan bir gün ,

Çok geç olabilir toparlamak için.

En iyisimi beni benden şimdi dinle,

En azından belki gitmezsin.



Yunus Aslan