Kalemim defterime secde eder,
Dualar mürekkep olur dökülür beyazların üstüne,
Nefis vicdana kafa tutsa,
Akıl evini terk edip gider,
Öfke Ateş olur,
Pişmanlık ise karışır tüstüsüne.

Kör onu görür seni görmez,
Aşktan çarpılan toprağa gitse de düzelmez,
Tokat ile uyandırılır ama yine de kendine gelmez,
Melek bir yandan,şeytan bir yandan,
Yaşlı ihtiyar ağaç dövülerek eğilmez.

Benim hayatım şimdilerde tespih taşı,
Ya sabır diyerek çekiyorum,iple sabahı,
Bilirsin?
Çocuk doğurmaktan beterdir,vicdanın sancısı,
Dost bildiklerim,
Gördü beni düşman kalfası.
Rabbın imtihanında kaybedenin,
Bütünlemede iblistir hocası.

İki kanat istedim Cenab-ı Allah’tan,
Sanırım dedi,adam olmaz bu Seyyah’tan,
Seyyah mı olur ? hep aynı yerden sayandan,
Ne güzel kendimi kandırmıştım ben,
Uyanasım gelmedi benim bu rüyadan.