Yalandır,insanlığın giydiği o çirkin elbise
Dar gelmez girer içine her nasıl girerse
Hakikat yorulur, yorulmaz birde
Bir dünya kurar o küçük beyininde
yöneten odur yönetilende



aman yarabbi; nasıl olur bir ruh iki kişide
gözüne bakarak söyler yalanı, doğruymuş gibi
kalmaz yüzünde hakikatın nuru şadanı
böylesinin hakikattir düşmanı



Nasıl dürüstlük yarışırsa iyilik ve hayırda,
zıddıdır kovalar; kötülük ve şerişler yalanda
Görmez bunlar,birde bağışıklık kazanmışsa
Yarap sen ıslah et yakarışı; bizden bunlara



Tatmamış hakikati baldaki gibidir rayikası
Baldıran zehiridir oysa; tatlı gelir yalanı
Yıktığı umutlar,pembe hayaller danişkası
İstesede olamaz yönelmez ise mutlak’a
Böylesinin şeytandır meşgalesi



Hiç gördünmü sen renk vermeyen gül
Dokunman bile yeter alır seni sümbül
Ayrılma doğruluktan kalsanda müşgül
Geçermi hiç yalanla koskoça bir ömür


Mustafa YILMAZ (sertesenyel)
2015/Ankara