Bak, bir on mayıs daha sensiz
Ben öksüz, gün öksüz
Eşyalar dönüyor evin içinde, ölçüsüz
Yarısı senmişsin aldığım nefesin be ana
Ne olur hadi söyle !
Bu yüzden mi az geldi aldığın nefes
Olmasa mıydın bu kadar fedakar
Bilmesem, bilmesem anam
Bizim için kahırlı ömründe, çektiğin acıyı
Sinen kan ağlarken bir kardelen zarafetin le
Tertemiz karın altıdan semaya fışkıran
kardelen çiçeği
sendin ana değil mi ?



Zaman durmuş sanki
Gün her zaman kinden farklı
Güneşin yeryüzüne uzanan ışıkları fersiz
Senin olmadığın ocak yavan, katıksız, buz gibi
Soğuk ise tarifsiz ana




Kelimeler kifayetsiz ana
Gözümden gitmiyor o vedalaşan son halin
Bir nurdu seni çepeçevre saran
Kelimeyi tevhitti senlen Allah a ulaşan
Semadadır her hareketin aksisedası
Ciğerler’ime hapsederim teneffüs ettiğin havayı
Ararım var mı diye; damakta bıraktığın tadı
Cennet bahçesine düşen ilk yağmur tanesidir; tuan a
Selamına gark olurum rahmet üstüme yağınca



Yıldızlar akşamı bekler, göstermek için kendini
Beklerim bense yalnız seni
Aşıkların yıldızlarla konuştuğu gibi
Rahat uyu sen ailemizin feri
Bizim için oldun her zaman
Kardelen çiçeği

Mustafa Yılmaz (sertesenyel)
10.05.2015/Ankara

Not : rahmetli anemin ve tüm annelerin anneler gününü kutluyorum
bu şiirimi tüm annelere ithaf ediyorum