3
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
6575
Okunma
Düşmeye gör, ararsın bir dal,
Sanki düşen onlar, mazeret sıralar
Dost bildiklerin; gitme uzağa aha şu çiğer
Belki sevinmez ama,Kabahati sana yükler
İnsanlık yaşar bunları,doğalsa bu olay
Değil aslında proplem, insanın kendinde
Ya.! ders almaz; saftır tekrarlar
Ya.! Oh olsun der; tedbili şaşar
Dünya var olduğu sürece olacak, düşün
Zaten yok ,düşmeyim diye uğraşan
Bu ne hal ey insanoğlu; habire yara giden
Düşmeyi kanıtsıdın;bir dur nefeslen
Sen istersen; düşsende inan
Allahü tealadır, bu alemi yaratan
Hikmet onun, süal onun, sen ne aran
Gelmeyen şöyle dursun o sana yeter.
Mustafa yilmaz der derstir alana
Acizane benden kalsın; tüm insanlığa
Mutlaka vardır dost; koşun aramaya
Düşünme bile aksini; dost tabiki o
Mustafa YİLMAZ (sertesenyel)
13/12/2014 ANKARA
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz