Varmıdır bir benzeri, yaşayan canlı
Taşımaz en küçük kin, nefret ve hasedi
Çalışır çabalar, heder eder kendini
Fedakarlığın yeni adıdır, verir canını
O, Kadınım tanrının bana armağanı

Bir gün olsun istemedi, kendine ayrıcalık
Hoş görü denen günümüzün fonomeni ancak
Sende kazandı anlam, böyle hatırlanacak
Büyüğüne saygı, küçüğüne sevgi çok hürmetli
O,Kadınım tanrının bana armağanı

Pederşah bir aileye gelip ayak uydurmak
İmkansızdır, başardın bak, sen bunu’da
Tahsil önemlidir, ders verdin diplomalılara
Çok özverili davrandın, yüreği zirvede olan.
O,Kadınım tanrının bana armağanı

Ne meşakkat’li günlerdi hak etmediğin
Daha onsekizinde ondört nüfusa ana idin
Bir gün olsun , çatmadın kaşını sahiplendin
Yorulmak, senden yoruldu, dinmedin koştun.
O, Kadınım tanrının bana armağanı

Ailenden aldın bu terbiyeyi, nesline armağan
Her aile örnek gösterdi, bilmedi beslediklerin
Onlar bilsindiye değil, hak taala bilsin diyen
Anladım; niyet hayırsa akıbeti hayır olur inan
O, Kadınım tanrının bana armağanı

Bir gün olsun ayrı gitmedin, töre dedim
Pederşah bir ailedendik, bak bende benzedim
O iki yaşlı insanı yatırmadan, kapını örtmedin.
Sana verebileceğim, hediye sen bir meleksin
O, Kadınım tanrının bana armağanı

İşte böyle bak; geldik bizde o yaşa kemale
Hep olduğun gibi oldun göründüğün gibi de
Aldığın dualar, inan müjde gelecek ahirde
Allah hiç çevirirmi bunca hizmeti görünce
O,Kadınım tanrının bana armağanı

Mustafa YILMAZ(sertesenyel)
15/12/2014
ANKARA