Gidiyorsun

Tırpanının ucunda hayallerim

Çaputlar bağlanmış gibi bir dilek ağacına

Paramparça

Sis ki duman duman

Gözlerim cam kesiği

Takılı kaldı karşıda ki evin camına

Tüm renkleri,kahkahaları,kuş seslerini yuttu siyah

Akşam mı yoksa

Savuşsun ne olur şu an bir an önce başımdan

Bu bir kabus,bu bir tersine çıkacak rüya olmalı

Ölürüm bilirsin ey sevgili ,yığılır kalırım

Eriyip akıveririm avuçlarında




Yürüyorum sezsiz yavaşca

Çiğneyip yutuyorum kaldırımları

Hani bir mucize olsa da

Denize çıksa şu dar sokak

Hiç unutmadım biliyor musun yar

Sevdiğini martıları




Akşam korkarak giriyor şimdilerde kapımdan

Geçmişin aksine erkenden yatıyorum artık

Gevşetti geceler boynumda ki kementi

Islanmıyor değil yastığımda ara sıra hani

Bir alev dağlıyor arada bir

Sanırım hala çok özlüyorum dost seni




Pazarı var bu gün mahallenin

Rengarenk pazenler,basmalar bir görsen

Bahar gibi

Aklıma geldi birden evimizin perdeleri

Ne çok şeye arkadaşım ne çok şeye

Dokunmuşsun ellerini




Şimdi o en uzak yerde

Ertelenen tüm düşlerin göbeğinde

Dere akıyor bahçelerin içinde

En güzel ağaca yaslıyorum sırtımı

Güneş batıyor dağlarda gölge gölge

Hayat tek tek istiyor dövüşmek için insanı

Varsın adaletli olsun kavgamız

Bak hala hala seviyorum seni




Siyahtan sıyrılan biraz mavi

Nasıl oluyorsa

Çörekleniyor yılan gibi

Kazanan kaybeden belli değil henüz

Diyor ki masallar

Turfanda hayaller varmış

Şu dik yokuşun başında

Sen ey uzakta ki

İnanmadın değil mi




Bir kelebek kanadı kadar

Buruk bir sevinç dolanıyor başımda

Gözlerimi yumdum ki sıkıca

Tüm ışıklar hapis

Göz kapaklarımın altında

Hiçliği oynuyorum bu yorgun kalabalığımda

Bir şeydi eskiden tek bir şey

O kadar hiç çok şey ki şimdi

Ne desem sana ne desem

Bilmem ki..







Ümit Seyhan