bir gidişi var ki sanki dünya yıkılmış
öyle bir gidiş ki aklım gidiyor kalbim gidiyor
gözüm gidiyor,nefesim gidiyor...
sen gidince ben aldım seni kalbimin dar sokaklarına hapsettim
aklımın ulaşılmaz yerlerinde unuttum seni
kimse ulaşamasın diye sana
aklımın Kaz Dağına taşıdım seni
rapunzel misali aklımın fil dişi kulelerine hapsettim seni
ve sen belki yarın belki de yıllar sonra eğer ki dönersen
girersen o kapıdan içeri
inan ki tüm şehir güler inan ki bahar gelir şehrimin sokaklarına
canlanır gözlerim,aklım,kalbim, bayram yeri
sen gelir de bir de gülersen ayaklanır tüm şehir
bahar gelir gamzelerime
açılır güller açılır sünbüller
sen gülersen tüm şehir güler çok eski zamanlardan kalma
bayramları yaşar şehir
Kaz Dağları bahar kokar yeniden
Manyas uğrak yeri olur kuşların
gül dünya güzeli
gül mavi denizim
gül zemheride gelen baharım
gül ki kapansın yaralarım gül ki mutluluk görsün ahali...