Gecikmiş mevsimsel gülüşlere inat
Bolca tebessüm yaydım çehreye
Ara sıra gök gürlüyor, sanırsın kurulmuş sırat
Adını yazmak geldi içimden her her caddeye

Dün gece sırf sen sevmiyorsun diye
Kışı, ayazı, soğuğu yerdim
Dün gece sırf sen seviyorsun diye
Aynada bende kendimi sevdim

Gökyüzüne dikip gözlerimi
Durdum düşündüm, düşündüm durdum
Sanırsın filozofu oldum âlemin
Cahil aklım yön verirken saçma adımlara
Meğer ben kendime ne çok eldim

Dün gece ey sevgili ey sevgili diye
Sokak sokak gezdim
Bir çocuğun gözünde yaş
Ermiş sofrasında tas
Sensizlik tuttuğum en büyük yas
Ne güzeldi ne güzeldi benim derdim

Dün gece çarpık sokakların ıslak kaldırımları
Ökçesi düşmüş kunduramın tik takıları
Sensiz suretime yarenlik ederken
Geceyi yırtar güftesiz bir ıslık sesi

Dün gece;
Gözlerinden gönlüme süzülen sevdan
İliklerime kadar teslim aldı
Seni Şubat ayazında sevda ateşi
Temmuz sıcağını kar tanesi sandı

Dün gece olursa olsun istedim
Saçların teli idam urganı
Dün gece şaştım kaldım
Nasıl aydınlatır âlemi gözlerin karası