Belki kervanlar yürütemedim yüreğine
Olmadı belki kalbimden başka sunacağım
İzin vermedin kurulayım ortasına yüreğinin
Şimdi ben de can çekişirken dilimde sözcükler
Hayata tutunmayı öğreniyorum sonbahar erikleri gibi
Oysa ne vardıysa içimde seninle tamamlamıştım
Susturdun susuşunla dilimi
Ve akrep soktu yelkovanı
İnanamıyorum hâlâ içimden nasıl geçip gittin



Tükettim tükenmez sandıklarımı
Yakacağını bile bile
Bile bile yanacağımı
Bir daha böyle sevemeyeceğimi bile bile
Islanacağımı bile bile
Kıyamayışlarıma kıydın ya
Çıkar aklından göğsünü gere gere




Ben
Ben unutmayacağım
Ha belki bir an bir öfkeyle unuturum
Zaman geçtikçe
Bildiğini ben bilmesem de olur
Gördüğümü sen görmedin ya
Gün senin günün
Devir senin devrin
Ben tattım ya o duyguyu
Buluştu ya gözlerim gözlerinle
Sevmeni beklemiyorum artık
Uzaklaştın bağlanmanı arzuladıkça


Dilin olur konuşamazsın
Elin olur tutamazsın
Dokunamazsın
O zaman anlarsın gözlerin ne işe yaradığını
Diyeceğim o ki
Beni unuttuğun yerde
Anlayacaksın unutulmak neymiş
Ve beni öldüğüm akşam anlayacaksın