4
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1422
Okunma
"
Ben kendi kendime böyle saatlerce konuşup duruyorum ya,
Deliliktenmidir bilmem sensizliktenmi.
Ki sen benim olan herşeyin sahibi
Bir gök maviliği,
Yahut çimen yeşili
Fıratın dicleye seslenişi gibi.
Çağırıyorsam seni halâ böyle diri
böyle güç ve bahar serinliği.
Bir akşam üstü belki, bir tutam saçın
belki bir kaç yağmur tanesi
ğöğsündeki ninni, sesindeki huzur ve tenindeki şefkat ile sar diyedir beni.
"Gel diyedir belki bu denli konuşmalarım ne deliliktendir ne de sensizlikten."
[Emin Beyazoglu]
5.0
100% (1)
Cevap Yaz