Zamanın başka bir yerindeyim ben
kimselerin olmadığı
ne taze meyvalar önümde
ne de okyanuslar

Küçük bir deniz kıyısı benim
Sadece..
Dört adım kumsal
ve benden başkasına yer yok

Artık yalnızlığım kirlitiyor denizleri
Sen yoksun ya arınamıyorum günahlarımdan
Geceleri yıldızlar yok gökyüzünde alabildiğine siyah ortalık
Ben sadece tenime düşen kar taneleriyle konuşuyorum artık
Burda mevsimler bile karmakarışık

Ama zaman geçtikçe
Sensizlik büyüdükçe içimde
Ve yalnızlık sardıkça bendenimi sinsice
yavaş yavaş hayatın bana öğrettİği gibi yaşamaya başlıyorum
yalnız...

Dedim ya sen gittiğin den beri
Zamanın başka bir yerindeyim ben
Yalnızlık garip bir şekilde sarıyor bedenİmi

ONUR DUZGUN
23,02,2008
13,36