Okşandıkça
Tırnağa geçen bir yarayı tuza banıp
Harda bileğilenen 2 yüzlü bir hançeri
Dudak arasında çevirerek
Yalamak gibi bir şey bu Adamım
Öyle uzaktan şiir yazmaya benzemez




Ve
Gidişin
Bilmem hangi metafizik kuramını
Mahalle ağzı bir söylemle tersleyen
İki kimliksiz bilinmezin
Gri çarpışmasından doğan
Sisli bir meteor sağanağı
Kapatsam gözlerimi
Islanır mı saçlarıma astığım A Ş K
Kapatsan gözlerini
Usulca süzülüp kirpiklerinden
Düşerim nasıl olsa
Cehennemin en dibine
Hâ ağır
Hâ aksak




Kekeme dişleriyle
Derviş derviş dolanır mı benden sonra
Akça teninde
Kara bir keşişleme gibi hasretim
Sen gider sıla olursun el’e
Ben gurbet kalırım g’ellerime
Ve
Yine içimi yedirip çimdik çimdik içime
Kapanarak d’ipsiz izsiz
Issız arsız izbelerime
Ağlar mıyım kendime
Kuru salya bulaşığı kol ağzımla sildiğim gözlerinle
Gözlerin ki
5 vakit mabedimdi
Teheccüd ve Temcidler’de




Avuçlarıma yayıp
Parmak aralarıma sürerek
Üstüme sinen kokunu
Ve
Alıp yaslayıp dizlerime
Başını manzum yokluğunun
Tarar mıyım yine beyit beyit
Saçlarını şiirlerimin





Bil
İstedim
Sadece
Senden sonra
Hiç uzatmadım
Dolandırmadım
Omuzlarıma varmadan
Kulak hizasında
Kısa kestim
İt y’eniği kafiyelere yenilip
B’itlenmesin diye
Cümlelerimi




Dur
Kal Sevgili
Kavuşursak aşk ölecek