14
Yorum
37
Beğeni
0,0
Puan
2002
Okunma


sen anlamazsın
bir kadının geceleri yaktığı ağıtları
ince bir yakı gibi sol kürek kemiğini dağlar
iz kalır
söz kalır ardından.
çamurlu bir hayatın bata çıka gelinen nokta
tam senin yüreğinin kıyısıdır
el uzatsan
çıkacağım güneşli bir sabahın koynuna
ama acele etme
gece üç beş nöbeti bende nasılsa
gözlerim sınır boylarını tarar
saçların taranır uykunda
sen uyanmazsın daldığın kiralık düşlerinden
bir fahişe kirpiğini öper
ben düşerim yanağına
usul usul ıslanır yüreğin
anlamazsın.
gecenin koynundan sarkan umutlar
hayatıma saplanır
o yüzdendir yüreğimin delik deşikliği
son kanımda senin ellerine akmıştı
korkma damlamaz gözlerinin kahvesine
damlasada lekesizdir sevdam
ay ışığının altında görünür yalnızca
gidişin bir dolunaya rastladığındandır besbelli.
sen anlamazsın
gül boyun büktüğünde bülbülün isyanını
her çiçek talan olmuş bahçende
gülün çilesinden sana ne
var gir topla arta kalan hezeyanları
denk yaptığın anılar denizine bırak yıkansın
yıkandıkça aşınsın yüreğine bulaşan kokum.
suyun içine karışan çay gibi
yavaş yavaş demlenirsin içimde
sen anlamazsın
içerken dudağı yakan mayhoşluktan
sen aşkı paşa çayı seversin.
Şiirimi güne taşıyan seçki kuruluna ve okumak zahmetinde bulunan yorum yapan tüm arkadaşlara gönülden teşekkür ederim.
Ayvazım DENİZ