botanik bahçedeyim bu gün;
her diyardan çiçekler kaktüsler ağaçlar var
hepsinin isimleri ise geldiği yerlerden

her biri ayrı ayrı diyarların çiçekleri
kimi çok uzak tropikal iklimlerin
insanların seyrine sunulmuş küçük bir cennet
ama hepsi birbiriyle dost bu bahçede
hepsinin üzerinde kimlikleri isimleri yazıyor .

nisan yağmurlarının kokusu var havada
doğanın sesini alemi dinliyorum
cıvıl cıvıl kuş sesleri ve bahar
gelir birazdan nisan yağmurları
ıslanırım sılaya dönmeyi unutmuş
allı bir turna olurum
gurbetin yongası batar birazdan sineme sineme

gitsem yol hayli ırak
burda muaf tutulmuş bir kimliğim var
karma ve özgün renkler elele özgürce
özgür adımlarım korkusuzca sokaklarda
kalsam gurbetlik efkâr
ervah -ı ömür bu yolda çileyle pişti
duygusal bir zaman gezgini oluyorum zaman zaman
özlemler ve insanlar arasında
tuhaf bir keder bu

“bazen iki eşittir bir hüzün

bazen iki eder özlem ve ayrılık


uzaklardaki ıhlamur kokusuyla yosun kokusunun
tutkuya dönüşen gizli bir aşk olurum
zaten hep kırılgan ve sıkılgan bir mizacım var

gayri !
nasıl olsa bir yarım Ege’de
bir yarım Denizli’de
nadasa bıraktım yüreğimin parçasını
umutlarım yeşersin diye biraz pembe biraz mavi

bir güzel ceylanım var

yinelenen bir döngü gibi, ayrılık

biraz pembe biraz maviydi hercai düşlerim

dostlar ne diyeyim
hercaiyim hercai
biraz pembe
biraz mavi
cennet yeşilinde ise gözlerim kaldı ..