Bir vakti imbatların yarım kalmış
çiğlerinde düşerken hüznümün orta yerine
Ben sabırlara bağlı yorgun yolcu
ve senin haberin olmaz gidişimden
Onca öznelere astım sessiz naralarımı seher yellerinde kuruyup gittiler
Hangi dilde anlatsam seni aynı yörüngede sabit bakışın
Ve hangi hasretle çağırsam aynı
Zaman yine seni geçiyor sensizliğinde
Bana daha sıra gelmez bilirim kendimceler de
Bilirim ki mavi kederler dert döner baktıkça benliğimde
Hüzünlenme sakın ağlama
ben zaten senin yerinede hıçkırıklarla talan olmuşum
İşte yine
Gül siman keder içinde gönül bahçemde
Bir yetimin çığlıkları peşinde
ve vakit alaca bir akşam vaktidir
Şu zamanlardır hep hasretlere gebe
Ne var ki ben uzansam sana değdim değeceğim
Her satırda her köşe başında
Ve her sahil kasabasında
Dönüp dolaşıp gözlerim sessizce yine aynı kör noktada duracak
Dua etsen usulca ben iyileşirim
Tüm yaralardan düğümlendikçe boğazım
bir dilek de benim için dilesen
Hatır vardır
Sen ne kadar hasretsen bana
ben daha fazla özlerim seni
B/ak martılar suskun
Bizsiz şarkılar nağmelerde hapis
Kalsın
Nedensiz yokluğun varlığına gece
Sürüyorum kurak yüreğimi sevdana Can c/an
sevdamı y/anacaksan
Bir sesinle kardelen filiz verir en yüksek dağların sessizliğine açar her şeye inat.
Hayat Can