Söylenecek sözlerin kalmayışında,susuşlarım kapatıyor gülüşlerimi.
Yüzünü resme geçiyorum en olmaz anımda.
Kuş seslerine kulak kesiliyorum sonra.
Aşk’larını ne güzel anlatıyorlar bıkmadan.
Kanatlarına yüklediğim sitemleri taşırlarken,
bilmeden sana doğru.
Ulaşıyormu?bilmiyorum.
Her kanat çırpışlarında ayyuka dağılıyor acım,kederim.
Hüzün,bir debdebe içinde kalbime koğuşlanmış,düşman sathı misali.
Bir an olsun yanlız bırakmayı düşünmeden.
Ruhuma kasıt,inceliğini ele geçirmiş hayin.
Yüzümden ne çaresiz gülüş eksiltir bilemezsin.
Kırık ömrüme,narin kalbime aşkın tortusu çöküyor.
Dayanılmıyor.Acıyor.
Yazdıkça yazıyorum unutmak için seni.
Ama nafileler iş başında.
Ve her yerde hayâl öldürücü misafirperverler
Bir şeyleri irdeleyen,kendince yorum saklayan bilmiş düşüncelerde serseri ve servis olmuş haberler.
Yaşamımda aşkın son dileği sen.
Aptal,gözleri faltaşı büyüklüğünde,sonunu yaşamaya çalışan bir filmi oynuyorum.
Kaçışlarım sığınak olan gözlerine.
Beni çalmış olmandan dolayı telif hakkımı istiyorum acımasız yüreğinden.
Düşün,ben neyim?kimim?
Aklımın son halleride sende kaldı.
Kalırsa,aklında unutulan benden biraz,
iyi sakla.
Bende çoğunlukla sen varsın...
Hayat Can