Artık benden hiç siyaset bekleme!
Sağlığıma dokunuyor birader…
Yazıştıkça kalbimde bir tekleme,
Canımıza okunuyor birader...

Başa gelen gitmek nedir bilmiyor!
Hadi artık demeye hiç gelmiyor!
Halk çok mutsuz, inan ki hiç gülmüyor!
Ürkek ürkek bakınıyor birader...

Şer herifler nazik ince bellerde;
Güvenlikse, liyakatsiz ellerde...
Bir yoksulluk, bir yolsuzluk dillerde!
Hep yandaşlar kalkınıyor birader...

İşsiz, güçsüz binlercesi vardı ya!
Çalışacak, bulsa iş üç vardiya...
Konuş desen, bilmem neler derdi ya?
Dert açmaktan sakınıyor birader...

Şu, "ileri demokrasi" dert oldu!
Suçlu; suçsuz, masum; hain fert oldu!
Ah, hiç sorma, vatandaşım pert oldu!
Memnun (!) tavrı takınıyor birader...

Benzemişler yedi renkli alkıma!
Sokmuyorlar başkasını salkıma...
Yüklemişler bütün yükü halkıma!
Herkes ondan yakınıyor birader...

Seçilenin elbet tuzu kupkuru!
Para ne ki, sorsan; elinin kiri...
Öyle korku sarmış ki tüm fakiri!
Varsıl olan tıkınıyor birader...

Bir zamanlar dostluk vardı, dost vardı!
Darda kalan bir dostunu arardı...
Herkes taşın altına el koyardı;
Şimdi halkım yekiniyor birader...

Vatandaş ta bizar kendi halinden...
Hiç bir çare gelmiyor ki elinden!
Ağzı yanmış, laf düşmüyor dilinden;
Konuşmaya çekiniyor birader...

Antalya-2015/04

Halil Şakir Taşçıoğlu