Gönlümün ufkunda, doğan güneşim,
Alnımın akısın, arımsın benim,
Görmese gözlerim, yüz olsa yaşım,
Düşümde rabıta, nurumsun benim.

Sabah seherinden, söken şafaktan,
Misk-i amberini, alsam uzaktan,
Gönül sarayına girsem meraktan,
Tane tane saydım, narımsın benim.

Dudağından ikram tekbir kelamın,
Sineme yolcudur varsa meramın,
Efkârıma merhem, olur selamın,
Düşürmem toprağa, darımsın benim.

Mahşeri kalabalık, yapa yalnızım,
Karanlık dünyama, doğdun yıldızım,
Tuttun ellerimden, tükendi sızım,
Ruhumun aynası, yarımsın benim.

Asiyken feleğe, bir ışık yaktın,
Yıllar var ki ahsız, kahrımı çektin,
En hüzünlü günde, neşeyle baktın,
Mahşerde şahidim, varımsın benim.

Zülfü siyahına, dokunmak ahım,
Yaradan’dan başka, sana izahım,
Seninle kalmadı, korkum eyvahım,
Hayatıma düşeş, zarımsın benim.

Kader der gönüle, derdin ile yan,
Bitmesin içindeki sonsuz heyecan,
Bu tende bu beden, oldukça bu can,
Başımdaki tacım yârımsın benim.

11.05.2014/Kadir KÜÇÜKKARATAŞ