Burnumda tütüyor kekik kokusu,
Leylağı, sümbülü, yazı özledim,
Kerpiçten hanenin, durur dokusu,
Toprağa bastığın, izi özledim.

Çocukluk yaşımın, tatlı busesi,
Çınlatır kulamı, o naif sesi,
Verseler istemem, altın kafesi,
Sallanıp yürüyen, kızı özledim.

Okşardı başımı, nasırlı eller,
Gurbeti diyarda ayrı gönüller,
Yıllarca düşümde, açmadı güller,
Başımı koyduğum, dizi özledim.

Sabahtan akşama, bitmezdi işi,
Ocağa bakardık, tam altı kişi,
Yufkadan ekmeğe, dürerdi aşı
Sofraya dizilmiş, bizi özledim.

Özenle dokurdu, hasırla kilim,
Attığı ilmiği, çözemez bilim,
Bazen de kırardım sivriydi dilim,
Üstüne toplanan, tozu özledim.

Harmanı savuran, kalbur elekti,
Başında tülbendi, sanki melekti,
Komşuyu çevirmez, eli selekti,
Rüzgâra verdiği, pozu özledim.

Sırtımı verdiğim, dağımdı benim,
Bölünse bedenim, sağımdı benim,
Kendinden bereket, bağımdı benim,
O ahsen bakışlı, yüzü özledim.

Mayısın yirmisi, bir seher vakti,
Fedakâr eşine mahzunca baktı,
Ecelle zamanı, öyleymiş akdi,
Ruhuma dokunan, özü özledim. (anacım nur içinde yat.)

20.05.2020/ Kadir KÜÇÜKKARATAŞ (Antalya)