(Saygıdeğer doktorum Erdem beye ithafımdır)



Kör kuyuların derinlerinden gelen ince sessizlik
gülümsemelerin huzuru

Bir katran ümit bestesiyle
sunulan çöllerin usaresi
ellerin taşıyamaması dünyayı
denizlerin kumları kadar yorulmuşluk kendinden
kaftanı eskimiş sözler getirdim
yaban atlarının yelelerinde

Kimsesiz bir ormanda gecenin renkleri
gökyüzünden muştular gibi vakıa
alından alına akan ışık gözeleri
ve kurtarmak zamanı
donmuşluklarından


Bir rüzgar silueti gezer içimde
yürüdükçe kandan takunyalar
avare bir neşe, parçalanan hissizlik
şimdi meşk ile cinnetler
ve yüzümü yıkamak
kalbin yakut çeşmelerinde

İpeksi bir sakinlik
yokken var olmak
varken yok
....








Şiirimi güne getiren sayın Edebiyat defteri seçki kuruluna ve herşekilde beğenilerini sunan değerli şair arkadaşlarıma teşekkürlerimi arz ederim..
...