yıldızlı evin yalnız kızı
farkına vardın mı şimdi yalnızlığının
zaten sen kadardı
sen yalnızlığın kadardın
dost eliydi sana uzanan
belki de Hızır’dı
ama sen anlamsızca geri çevirdin...

bundan sonra sustum artık
sustum ben
konuşmam lazım değil
o duyamadığın ses
ben değilim
ben değilim sözlerimde sese bürünen
sesimi kaldırdım senin tedavülünden
tebeddül ettim
sıyrıldım ben
sıyrıldım senden...

gözlerimde de arama artık kendini
seni gözlerimden de sildim
dualarımda yazılı değil artık adın
sen avuçlarımdan da silindin...

kitabın adı belli artık
ama o sen değilsin
sen o kitabın içinde olmayı
hiç bilemedin
ve de bilemeyeceksin...

yıldızlı evin yalnız kızı
bitmeli, bitmeli artık
bitmeli bu devir
içimdeki senin
darlarda asılmasına
içimdeki senin
katline fermanımdır bu şiir…

Bir Yudum Aşk 2 // Emir Sinan