Şimdi ne yana baksam
Hep seni görüyorum
Bu şehrin. kalabalık sokaklarında
Sana benzeyenlere, dönüp de bakıyorum
Bazen, adını söyleyesim geliyor
Hiç tanımadığım insanlara
Zor tutuyorum kendimi
Adın, boğazımda düğümleniyor
Susuyor ve yutkunuyorum
Şimdi ne yana baksam
Hep seni görüyorum

Hani, o bir numara var ya
Yağmurlu bir günde, beklerken tanıştığımız
Hani, birlikte binmeyi çok sevdiğimiz
Sanki, daha fazla geçer oldu bugünlerde
Sanki, onun da derdi benimle,
Seni hatırlatmak istercesine
Gözümde, daha fazla canlanır oldu
O en sevdiğimiz mahalle
Biliyor musun? Ben artık otobüse binmiyorum
Şimdi ne yana baksam
Hep seni görüyorum

Şimdi , ne yana baksam,
Hep seni görüyorum
Kulağıma, senin sesin gibi geliyor, bir çok ses
Dönüp bakıyorum da,
Hayalimi sükuta çevirmek için
Ve her defasında da ,
Sükut-u hayale düşüyorum
Huzuru bulduğum sesin yok
Hiç bir seste seni bulamıyorum
Şimdi , ne yana baksam,
Hep seni görüyorum

Korkularım daha bir arttı bugünlerde
Sensizlikten üşüyen ellerimin titremesi de
Şişelere tekrar arkadaş olmaktan korkuyorum
Sigarayı hiç sorma, artık sayamıyorum
Ve ben ,çiçekçilerin önünden
Geçmeye de korkuyorum artık
Korkuyorum, senle yürüdüğümüz tüm yollardan
Sahilden, limandan, fener kayalıklarından
Anılarımızın canlandığı her nere ise, hepsinden ürküyorum
Şimdi, ne yana baksam
Hep seni görüyorum

Şebnemlere bezendi artık kirpiklerim
Gam zede şimdi bir zamanlar gülen yüreğim
Sensiz ve sessiz dediğim geceler boyunca
uykusuzluğumun gözleri önünde ,
Yine sen varsın, yine gecelerimde gözlerin
Ve ben bir şebb-i Yeldanın en köründeyim
Yeniden, yine sana uyanmak istiyorum
Şimdi, ne yana baksam
Hep seni görüyorum

Her yağmur yağışında,
Sana ıslandığım gün geliyor aklıma
Yağmurdan kaçıyorum,
Sana sırılsıklam olmadıktan sonra
Islansam ne fayda diyorum, kaçıyorum yağmurdan
Ben sadece sana ıslanmak istiyorum
Şimdi, ne yana baksam
Hep seni görüyorum

Aslında ben, bu mevsimden de soğudum,
Her yanı çiçekler bastı
Ağaçlar, yamaçlar, bahçelerde hanımelleri
Her yer ,en çiçeksi duygularıyla kokarken
Kokun geliyor aklıma
Burnum sızlıyor, içim kanıyor
Saçlarında Bahar düşüyor canıma,
Ve o söz verdiğim taç, ellerime batıyor
Bir de, ben hala sözümü tutuyorum
Şimdi ne yana baksam
Hep seni görüyorum

Sen varsın, hasret dolu gecelerin ,
Her şiirinin her satırında
İçtiğim kahve bile ,sen tütüyor hala
Sensizliğin ,yalnızlığımı kanattığı her gece
Her gece, yine ben, seni özlüyorum
Şimdi, ne yana baksam
Hep seni görüyorum

Şimdi ne yana baksam
Hep seni görüyorum
Gül güzeli gülüşün, çıkmıyor aklımdan
Ellerindeki mutluluğu, hiçbir şeyde bulamıyorum
Ne yapsam boşuna, ben seni unutamıyorum
Kendimi, şiirlerimden asıp, bileklerimden bıçaklıyorum
Ama, ben sensiz ölmeyi bile, beceremiyorum…

Emir Sinan Şair-Yazar