Palandöken kadar gâmları bu yüreğimde toplamışım
Varsın karların altında kardelenler boynu bükük kalsın


Nefesimin son deminde gâzelimi hicran ile yazarım
Hazân bağlarında kahır ile gülleri derdim gidiyorum


Kor ateşle kaderimi dikenle alnıma yazdı zalim felek
Hazân bağlarında hîcran gülleri derdim de gidiyorum


Sayki doğup hiç yaşamadım hep ölüydüm dünyada
Cehennemi dünyada ardım sıra bırakarak gidiyorum


Uçurumun kenarında sunağa yatırdım tüm umutlarımı
Hazân bağlarında hîcran güllerimi derdim de gidiyorum


Kurumuş dudaklarımda bir alev/ki tutuşurum pare-pare
Canında kalmadı can küle yan şimdi ey; nur-canı canan


Hayat bana hîcran-ı giryân- ile efgânladı zehr ile sundu
Gurbeti hüzünlerimle tek tek demlendirdim de gidiyorum


Doğunca kurşunlayıp acıların sarmalında bohçaladı felek
Vuslatımı gözlerimde ızdırabım ile soldurupta gidiyorum ..



*nurcihan