Hissettiğini yaşamak
veya
yaşayamamak
mesele bile değil aslında...

En acısı
içinde seni kavuran
parça parça eden duyguyu
O’na söyleyememek en beteri...

Gözlerine bakarken
seni seviyorum demeden
gözlerini gözlerinden ayırmak
ayrılırken yüreğini köze basmak
yürüdüğün kaldırımların
ezmeden geçtiğin tüm canlıların hatrına...

Ne olur dön de bir bak bıraktıklarına...

Çok düşünme öyle
alim olacak değilsin sevdim diye...
Söyle !
İçinden geldiği gibi söyle ...
Seviyorum de...
O seni dinlerken söyle...

Aç bırakılan bir yürekse...
Aşkla bakan gözlerinden öper
sever seni de...

Aşk için kullanılmış bir bedense...
Üfler seni...
Sonra biraz silkeler...
Olmadı süründürür...
Peşinden koşturur...
Sınar !
Dener !
Gerer...

Sen sabır dersin...
O gülümser
Sen O an
Bana bunlar az bile dersin...

Sonra deli derler...
Sen ’gelmişine , geçmişine’ gülersin...

Yunus Özkan

19.03.2015 / 20:33