4
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
907
Okunma
Kırılmaz zincirlerle, bağlanmışız dünyaya,
Kapatmış ufkumuzu, esir almış hevesler.
Boyanmış gözlerimiz, dalmışız bir rüyaya...
Her birimiz içinde; aç bir canavar besler,
Doğar doğmaz düşmüşüz, engin, arsız deryaya.
Dümen kırık, yön bozuk, tek kılavuz nefisler..
Sonu kabirde biten, hayatın arkındayız,
İnsanlar bu oluktan, birer birer dökülür.
Hepimiz bu amansız, zamanın çarkındayız...
İnsan; bir kaç kelime, doğar, yaşar ve ölür,
Hangimizin umrunda, hangimiz farkındayız.
Bir musalla taşında, son bulacakmış ömür...
a.t.a...2007
Ahmet Turgut Atlık
Cevap Yaz