Demir al tâkâtim kalmadı benim,
Bak çöktü bulutlar ufkun sırtına.
Bir meltemden bile korkan bedenim,
Ne yağmur kaldırır ne de fırtına.

Al götür ruhuma zindan bu şehir,
Al götür zamanın kaçmadan demi .
Gözünü uzakta bir yere çevir,
Çok uzak bir yere gitsin bu gemi .

Yeni denizler bul durgun ve berrak
Ve yeni yoldaşlar kuştan, balıktan...
Beni o kıyıda kendimle bırak,
Kurtar bu sahipsiz kalabalıktan...

Aç tüm yelkenleri çekip gidelim,
Hüznü dinleyelim kendi sesinden.
Bakıp kalanlara ne âh edelim,
Ne el sallayalım güvertesinden.

Yazma öyle kalsın seyir defteri,
Sürmesin hiç kimse peşimizden iz...
Kaçalım bir daha bakmadan geri,
Henüz mâviyken gök ,mâviyken deniz...

Sür hadi güneşin şavkı geçmeden,
Dalmadan gözlerim derin uykuya.
Dalgalar gemiyi kırıp biçmeden,
Yanaştır sessizce ıssız bir koya.

Demir at durulsun bitsin bu çile,
Esmesin bir daha üstüme rüzgâr.
Sen buz dağlarından bahsetsen bile,
Benim alev alev hayallerim var.

Haydi bu limanda bırak öylece,
Benim ömrüm kısa, hikayem uzun.
Yeniden tanırım beni böylece,
Sırrını çözerim belki sonsuzun.

a. t. a

2022