Lokal aşkın,
Global tiplemesi kadar
Sınırları lağvedilmişim.
Yanmışım canım, yeri gelmiş
Canıma susamışım, sönmüşüm.
Susmuşum.
Dilime dikenlerini sarmışım, yeri gelmiş
Kanamışım durmadan kanamışım.
Sıkmış canımı yalnızlık,
Sıkmış canımı gecenin geç saatleri
Haklısın canım
Sıkılmışım tesadüflerden
Sonuçsuz girişimlerden
Düşük frekans bağırmışım aşkımı
Rahatsız etmişim, seni değil
Alem-i hayvanı
Yürümüşüm çölünde sapsarı
Susamışım sana,
Susamışım canıma
Abir-i sebil olmuşum yoluna
Acz-ı küllidir rivayetim
Bakmışım sana, iç çekmişim
Yakmış ciğerimi seninle sensizlik
Durmuş boğazımda düğüm düğüm
Gitmez olmuş adem elması
Durmuş, yutkunamamışım.
Meymumdur biraz halım
Biraz rezil.
Çoğu zaman gülmüşüm ha
Yalandır onlar inanma
Düşün biraz
Düşsün biraz.
Yorulmuşum endamından
Bakmışım uzaktan
Yine durmuşum
Yine susmuşum.
Ahvalim budur sen anlarsın.
Odun değilsin ya sen
Cansın, canansın yeri gelmiş yarsın.

Avucumun içindeki tersin bazen
Karnımdaki kelebek
Mutluluksun
Hiç yoksun.
Umutsun,
Erken tükendin.
Yalnızlıksın bazen, hep burda
Tam merkezdesin,
Hiçinci şahıs ekisin,
Rasyonel müteşebbisin kanınca.
Zar atana muhtemel,
Tombalada, rampada doksan.
Koz kupasın aşkla
Klişe olur ya
Sinek valesiyim bende
Çiğnenmiş, imanı gevremiş.
Halkım ben
Hep susmuş, konuşamamış,
İki kelam.
Bazenlerden birindesin,
Nominal değerinin çok üstündesin.
Susun sen, azizsin.
Yağmursun, müjdesin, bereketsin.
Şefkatsin sen, kara toprağa
Mis kokarsın.
Kavramların en iyisisin
En şahanesi.
Bensin, sen.
Unutmadan
Hiç yoksun sen.

İshak Gündüz