Bir ideal ki; ne yüce, her şey O’na feda,
Ezan sesi siperlerde, o ne tatlı bir seda.
Güç cesaret şecaat, hepsi tunçtan bir kale,
Kınalı kuzular şehit oldu, geçilmez o yer Çanakkale!

Yedi düvel saldırıyor,karşıda tek yürek Osmanlı,
Aslanlar gibi çarpışıyorlar hepside gönüllü imanlı.
Mermi yediler havan yediler, terk etmediler vatanı,
Düşman bile biliyordu artık, onları orada tutanı.

Bizde vatan namustur, terk edilmez düşmana,
Koç yiğitler destan yazdı,vurdu Allah (c.c.) aşkına.
Canlar ulaştı Rahman’a huzur buldu bedenler,
Yazdığın öyle bir destan ki; Yedi düvel onu dinler.

Burada bitmez bu kavga, Hilal ve haç meselesi,
Hilali yıkmak istiyorlar, tüm ecnebinin bu gayesi.
Yardım eyle Ya Rab! bize, bu vatanın son kalesi,
Tek bir kişi can kalsak biz,susmayacak ezan sesi.

Cepheye koşar mehmedim, O ne sabır metanet,
Dillerde hep salâvat,Allah(c.c.) Resulü Muhammed.
Ortalık girdi birbirine, koptu sanki kıyamet,
Allah’ım! Darda koyma,bize yardım eyle merhamet.

Bu kadarla kalma oğul, yavrum bunları iyi dinle,
Düşmanın silahı ile silahlan,bilim ve teknikte hamle.
Sahip çık tarihine, dostu düşmanı iyice belle,
İnsanlığın savaşı yendiği yer,İşte orası ŞEHİTKALE…
Yusuf Erdoğan