Ne çok isterdim;
Sevdiğim insanlardan önce ölmeyi,
Onların ölümünü düşünmek bile
Böyle acı verirken, gözlerime yaşlar dolarken
Nasıl olur da dayanabilirim olmamalarına?

Ne çok isterdim;
İnsanların birbirlerini sevmelerini,
Birbirlerini üzmek, kırmak yerine
Yaralarına merhem olmalarını
O zaman mutluluk çoğalmaz mıydı?

Ne çok isterdim;
Herkesin birbirine yardım etmesini,
Bencillik yapmaktan vazgeçip
Paylaşmayı bilsek
Bir ekmeği paylaşsak mesela
İnsan olduğumuzu hatırlamaz mıyız?

Ne çok isterdim;
Gerçek dostlukların olmasını,
Bir gün küsüp gitsen bile
Yine de seni sevmeyi bırakmayacak bir dost
O zaman başkasına ihtiyaç duyar mıydık?

Ne çok isterdim;
Güven üzerine kurulan hiçbir şeyin bozulmamasını
Aynı kalsa her şey
Bitmese güven denilen o şey
İnsanlardan uzaklaşmamıza bir sebep olur muydu?

16 Mart 2015 Pazartesi/Esra Ersoy