13
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1548
Okunma
Ankara’ya bakıyorum uzaktan
Sessiz ve derin
Sensiz...
Bacalarına soğukluğun izleri
Duvarlara yalnızlıkların gölgesi
Vurur .
Ne vapur düdüğü
Ne de boğazın serin suları
Eşlik etmez sessiz şehrime,
Dingin mi bilinmez insanına .
Ankara’ya bakıyorum uzaktan.
Sessiz ve derin.
Çığlık çığlığa caddelerinde
Biçare eşitsizliğe çağrı sesleri.
Yorgun mu bilinmez insanı..
İnceden inceden gülüşünü takmış ya
gözlerine...
Ankara’ya bakıyorum uzaktan
Sessiz ve derin.
Başkent oluşundan olsa
Mağrur duruşu.
Gözlerimde bir damla gözyaşı
Sevincimden.
Seni sevmekle başlıyor
Her şey...
Ankara’ya bakıyorum uzaktan
Dudaklarımda teşekkür
Sessiz ve derin.
Nursel ÖZMEN- 2006