Cam kırıklarına kattım seni
Kırıklarıda çöpe boşalttım artık...
Yüreğim her tanesinde saklı kaldı
Minicik bir cam parçası gibi kırık sende...
Rüzgarlara savursam; rüzgarlar ağlardı
Güneşe yükleseydim ihanetini;
Güneş batıdan doğardı
Yağmurlara anlatsaydım ayrılışını
Yağmur taneleri yere düşmezdi belki
Lâvlardan sıcak gözyaşlarımda buhar olmamak için..
Martıların çığlıklarıyla parçaladım cam kırıklarını
İçine seni kattım, çarşaf gibi denizin kumsalında
Çakıllar bile ağladı ihanetine...
Gökyüzünde akbabalar gibi dolaşıyor artık hayalin
Bir leş bulup gagalarıyla parçalamak için
Sonsuzluğa ısmarladığım sevginin geri dönüşü yıktı beni
Bir ceset gibi yatıyor kumsalın kenarında
Kollarında son nefesi vermek isteyen yalnız bedenim...
Rüzgarlar savursun artık ruhumu sensizliklerde
Rüzgarda savrulan ruhumda sen varsın yine
Ruhumun taşıdığı ise sensiz bedenim...


Metin Kaya İLHAN
TRABZON