-I-
insanoğlu üzülmez mi
elbette üzülür
bazen kayıplarına
bezen ayıplarına

her ayıp biraz da kayıptır
akıl düzgün mü her zaman
o da biraz kayıktır(?)

aklı olan düşünür
binmeden akıl kayıklarına!


-II-
bakıp bakıp insanın safına
bırakamam aklımı zaafına;
varsa durum takdire şayân
esirgemem sözümü
derim kâlpten ayan beyan!


-III-
çalmaktan çırpmaktan
sevmeden sever gibi
yalancıktan göz kırpmaktan
hep birlikte vazgeçelim,
gelin uyanıklar(!)
geçelim safların safına!

içimizden geldiği gibi
safça diyelim
’seni seviyorum ey insan!’
gerisi sevilenin insafına!

-IV-
dalgalı denizlerde
zordur balık avlamak,
İnsanın aklıdır olta
ucuna yem bağlamak,
b/alığın işi daha zor
yem diye ağzına diline
hayatını bağlayıp
ağlanıp avlanmak!

’bir ihtimal daha var’
canını dişine takar da
kesebilirse misinayı
mavi sularda yaşayacak,
ancak
yuttuğu zokayı bir ömür
boğazında taşıyacak!

Şaban AKTAŞ
02.03.2015