Yürüyorum,kendimi bulmak için yabancı sokaklarda
Tanıdık tek bir sima yok anlayamadığım bu insanlarda
Sessiz olmak en iyisi biliyorum ama benlik susmuyor ki
Özlüyorum istemeden şimdi aklım da kalbim gibi arka sokaklarda.

Bu yalnızlık dünyaya yabancı olmamdan mı
Yoksa aşina olmadığım bu yabancı topraklardan mı
Her neyse sebebi,çok zorluk getiriyor kimsesizlik
Adını bilmeden çektiğim acılara sormamdan mı,sormamamdan mı?

Cadde sonu ıslanmış ağaçlarla karanlık,geceden kalmadan
Adımlarım nefesim kadar ağır,yürümekten usanmaktan
Yolun sonu karanlık diye mi bu geri dönüş?
Duyulan sesler,çekilen acılar hep soluk alamaz,dumanlarda boğulmaktan.

Vakit geçer,bedelini canımla öderim ateş yağmurunda
Benim özüm,benim benliğim benden evvel Adem’in hamurunda
Güneşe doğma,aya batma diyemem ki ben
Kaybettiğim iyi şeyler hesap sorarlar ya bana,cevabım mezar çukurunda.

Göklerden düşen bir tek damlada zerrecik olsaydım
Akıp ağaç dallarından toprağa,toprakla dünyaya ram olsaydım
Bir kere tek boyun eğmemenin karşılığını verecek güç nerde?
Kapıda bir köpek,havada bir soluk, toprağa pahidar olsaydım.

Gözlerimi kamaştırsan bile güneş batmamak elinde değil
Sadece ıslak olsan da ey su kurumamak elinde değil
Bu defa çok ileri gittiysem ben inatlaşarak
Korkmayın yaşasam da, gülsem de ölüm benim elimde değil.

Yaşlı bedenimde kanatmak kolay gelir ayağımın nasırını
Delikanlı çağımda aşmak kolay gelir,Rabb’in uzun sınırını
Ama ölümden sonra yok ki gençlik,yok ki yaşlı beden
Çekeceğim cezasını biliyorum artık zorlamamalıyım sonsuz sabrı.

Üstten gelen ayak sesleri ne kadar da sıla kokuyor
Orada,uzakta korunaksız faniler birbirini nasıl da koruyor
Tek ordu var düşmana karşı bilmez bu insanlar yanıma gelmeden
Şimdi burda bana tek bir acı var,günahlarım da acıyı koruyor.

Eskiden kana kana su içerdim toprak altı çeşmeden doymadan
Sırtımı yaslardım güzün ayazında sıcak duvara sormadan
Halim varlığımı sonsuz kılıyordu o zamanlar daima
Ölüm geldi bir an,gitmedi ne yaptıysam bendeki o canı almadan.

Şimdi kimsesizlik denince anlıyorum zorlanmadan,aniden
Haber vermek gerekir geçmişe fani belki anlar faniden..


MEHMET EMİN ŞAHİN