Gece nemlenirken kirpiklerimin ucunda biçare
Sol yanıma düştün yine ne çare
Fikrim zikrimi yorarken esaretlerle
Gece bölünüyor bin parçaya pare pare
Çiseledin yine bağrıma
Bulutların gözlerinden tane tane
Hatıraları iliğime nakşettin
Altın sırmalarla
Adını harf harf yüreğime kazırken
Mısralarda hece hece
Rüyalarıma girdin her gece gizlice
Yeşillikler arasında huzura doğru yürürken sessizce
Gül bahçesinden geçti yolumuz
Farkına bile varmadan daha ben
Maşrafama Aşk badesini dolduruverdin sen
Daha bir yudum bile içemeden
Uzaklaştık adım adım birbimizden
Ayrı ayrı patikalar dan ayrılırken gül bahçesinden
Gözlerimde nem
Aklımda sen
Uyanıyorum rüyalardan elveda derken
Buz tutuyor tenim
Sabahı yırtan şafak karanlığında
Hatıralar harmanında savruluryor yüreğim
Uçsuz bucaksız sahra çöllerinde
Rüzgarı sen
Kumu ben
Kopan fırtınalarla
Okyanus ortasında
Bir yanardağın bağrına düşüyorum
Volkanı sen külleri ben
Nafize