sevgi nasıl bir yerde ki
açığa çıkarmak zor gelir insana
yedi boğum var sanırsınız insanlığın boğazında
başkasının acısı karşısında hiç bir hamlede açılmaz
görür de katliamları susar ülkeler
tıpkı hocalı’da olduğu gibi
ortak olurlar suça


bu nasıl zulümdür insanın insana yaptığı
genç, yaşlı, çoluk, çocuk demeden
çıkış yolu bırakılmayan bir yolda
insanlarla birlikte ölür insanlık
yine dönmesini sürdürür dünya
çığlıklarını duymadan
öyle sağır


sesim bende kilitli mi kalır
açsam tarih sayfasını
bakmaz mı görür sandığımız gözler
yarı uyur yarı uyanık
insanlar dizlerine vurur
dağ taş ağlar da
dünya susar


yazamam bu kadar ağır olunca acı
kollarım düşer yere
boynum eğrilir
yerlere serilmiş yüzlerce şehit
kayıplar
ayıplar
yıllar sonra da ağrır başı
Azerbeycan’ın






27. 02. 2015 / Nazik Gülünay