Bulut bulut yükseldi feryadım-ahım,
Neyleyim gözleri, aşkı çiviyle çaktı,
Sabah güneşi gibi gülümserdi yüze,
Sürüdü ardı sıra, bu kalbimi taktı…


Çağlayandır ki doldurdu yüreğimi,
Alev alev yanar, yakan gözleri,
Bana aşka dair bir dünya sundu,
Aşkın sihrine değmiş o gamzeleri…


Nice üstün duruşlar taşıdılar,
Şefkati yüzde okunan gamzeler,
Katmer gülü hası gibi görünen,
Duyduğum, şakrak sesli gamzeler..


İnsana gülümsemeye dursun,
Tereyağ gibi erir buhar olurum,
İki ateş yanar, çifte yanakta,
Dudağım dokunsa, ben kül olurum..


Karanlığı parçalayan akşam yıldızları,
Yanaklarda açmış, badem çiçekleri,
O gamzeleri nerede bulabilir insan,
Baktıkça olursun, şeyda bülbülleri…


Varacağı yere vardı, yaş kemali buldu,
Onca geçen yıllarımı, boşa yaşadım,
Çileler ekti toprağıma, o gamzeleriyle,
Kime sorarsan sor, beni, sevdalı adım…

Hayatlar hiç yüze gülermi ki yârsız,
Gündüzler üzüntülü, geceler yasta,
Elveda her yaza, gelen baharlara,
Sıçrayıp çıkmaz talih, çukur bir tasta…



Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.


25.02.2015