Sedir ağacı.

Gel bazı bazı
gel bazı akşamlar gel
boş bırakma sediri
sedirdeki yerini
ruh ver eşyaya ruhundan
kalbi atsın o ölü değil dipdiri
diri kalsın
gel bazı bazı
hatırla ki bizi
yad edip geçmişimizi felekten bir gün çalalım
birlikte geçirdiğimiz o güzel
o unutulmaz günlerimizi

ne kışı ne yazı düşünmem de
en çok sonbahar geldi mi
o son baharı
unutmam

eşya gelir aklıma
Sedir ağacının dibinde
Sedir ağacından yapılmış sediri
ve üstünde nenemin kırk yamalı minderi
nenem jorjet’ten derdi
çiçekli bir bahçeydi sanki deseni
gelinciği kelebeği lalesi mor sümbülü
kuşları da vardı öterdi
nenem de söylerdi
aşıkmıydı neydi

gel bazı oturalım yine muhabbetle çay içelim
köy ketesi yanında sıcak bir
çay
çay içelim
hala o ince belli cam bardaklar
belki de nenemin çeyizindendi
eşyaya ruh kat ruhundan
ve bir fatiha oku ölülerimize
Sedir ağacına dahi

15/Mart/2011/Salı/Ankara

Yüksel Nimet Apel