gözlerden içtiğimiz kahvenin kokusu daha henüz tazeyken
gelin dünyayı değiştirmeyi deneyelim son defa.


var olan kötülükleri es geçelim
dünyanın kuyruğundan tutup
ip atlayalım
en çocuk düşlerimiz de bile görmediğimiz
bir hayatın üstüne yüzü koyun yatıp
bulutlardan yastık yapalım.



ölümleri saklayalım pandoranın kutusuna
yalnız mavi kelebek konsun omuzumuza
bir kadın çiçek eksin saksıya
kanlı yüzünü, kanlı elini yıkayıp
belki de ilk kez gülümsesin hayata
kaybolan çocukları
yaşlı bir çınar ağacının gölgesinde
yapraklar ninni söylerken bulalım
kahkahalarımız vursun ayyuka.


son defa diyorum,son defa
aşk içelim dudak kenarlarından
kötü sözler sahibinde kalsın
renksiz insan olalım
hiç bir yerli değil
sevgi dolu bir dünya için
yalnızca insan olmanın farkına varalım.


son defa deneyelim diyorum
ne kaybederiz ki?



Ayvazım DENİZ