AYRILIK ACISI (11)

Ey sevdiğim senden ayrıldığımda.
İçimi bir sızı yaktı derinden.
Çok acı bir duygu içim ürperdi.
Yaralandı gönlüm bin bir yerinden.

Yolun açık olsun git güle güle.
İyi yolculuklar selamet ile.
Daha buradayken özledim bile.
Akmasın bir damla yaş gözlerinden.

Şimdi gidiyorsun gönlümüz vurgun..
Sen uzak yerdesin ben ise sürgün.
Dilimiz sessizdir ruhumuz yorgun.
Gündüzler karanlık gecelerinden.

Deryaları aşar gerçek sevgiler.
Kelebekler kuşlar mutluluk diler.
Baharda açacak bunca çiçekler.
Menekşesi gülü lalelerinden.

Hasretliğim vardır o bakışına.
Deli divaneyim döndüm şaşkına.
Artık dön diyorum tanrı aşkına.
Sarılıp tutayım o ellerinden.

Sanki beni sardı bir demir kafes.
İçim yangın yeri alamam nefes.
Haber geldi diye duyarsam bir ses.
Serinlik sayarım kış yellerinden.

Dönüşündür bana sevinçli haber.
Dön de bitsin derim dönüş muteber.
Çalıp söyleyelim yine beraber.
Neşeli neşeli saz tellerinden.

İlhan ATEŞ (Zayi Ozan)
Ordu, Şubat 1982
Yayın : 10/02/2015 Salı
www.edebiyatdefteri.com/siir/900506/

Şiirin hikayesi:
Bu şiiri, şiir tarihi itibarı ile nişanlım
olan merhum sevgili eşime iş gereği
ayrı kalışımda yazmıştım.