Büyülendim mi nedir, sensiz hayat geçmiyor?
Adını anmadığım tek bir anım bile yok...
Ufka bağlı gözlerim, başkasını seçmiyor!
Sen gittiğinden beri, tende canım bile yok...

Yüreğim paramparça, tuz buz oldu bedenim!
Yok, kimseden teselli, az nasihat edenim…
Artık yaşamak için, kalmadı bir nedenim!
Elim kolum kalkmıyor, tutar yanım bile yok...

Buysa sevda denilen? Sadece bir adı var...
Ne aşta lezzet kaldı, ne yaşamın tadı var!
Her güneş batımında, günlerin tadadı var;
Yıllar geçip gidiyor, arayanım bile yok...

Sanma ki çok memnunum çekildiğin hayattan!
Aheste gidiyorken, birden düşürdün attan!
Duyuyor musun ey yar, anlar mısın feryattan?
Şeyda bülbüle döndüm, aşiyanım bile yok...

Karlı dağlar koydun sen, kendin ile arama!
Aklım unut git diyor, bir de gönlüm var ama...
Göster gül cemalini, merhem olsun yarama;
Yana yana kül oldum, bir soranım bile yok...

Antalya-2014/02

TDK:

tadat: sayma, sayım, sayarak yoklama yapma...
Aşiyan: kuş yuvası, mesken...
Aheste: yavaş...

Halil Şakir Taşçıoğlu