1
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
905
Okunma
Vefa bir soysuz köle adı varda namı yok
naciz canını verse dünyada kıymeti yok
ahdı gerilmiş yaydır, vefada zehirli ok
yay gergindi demezler,vebalde vefalı ok
okun dogası vurmak, sen gerilen yaydan kork...
Kim ne bilsin gücünü atıldı gitti derler
kim ne bilsin öcünü, vuruldu gitti derler
deli bir yiğit idi duruldu gitti derler
durgunluk deliliğe tercih edilir olmuş
bilmezler durgun sular ne yiğitleri bogmuş...
Dolu dizğin şafaklar artık tan değil bana
yayını geren pusat artık can değil bana
kalıbıma sıgamam mekan yar değil bana
ugruna yoruldugum o dava mezar imiş
son nefesteki yasin , bir ahde vefa imiş....
İbrahim buğra uyanık...
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz