Karanlıkta
Sessiz, sedasız
tek başına yürüdüğüm yollar.

Her keskin köşede bir lanet
Üzerime yağıyor kızılca kıyamet.

Bir cadı kazanı,
Fıkırdayarak kaynayan,
Kurulmuş hileli kumpaslara nihayet.

Çığlık çığlığa kaçtığım
ve inatla peşimden gelen
Senin gölgen,
Senli hayaller,
ve sen.
Sen, bitip tükenmeyen
Acımın usta mimarı.

Vur çekinmeden,
vur balyozu,
hiç acıma,
Yık parçala,
at bir kenara.
geride kalan moloz yığınlarına bak
Senin eserin,
Çıkar keyfini.

Hatta çekinme,
bir sigara yak üstüne,
Keyifle,
Savur ordan oraya tozu dumanı,
Aşk eserini
Sergile
Duyur cümle aleme
Bir hevesti de,
Gurur duy kendi kendinle.

Acılarımın içinde yok olurken,
ey sen usta cellat,
Dar ağacına doğru yürürken,
Başım dik olacak,
Seyre gelenler .
Aşk için
Verilen ömrü bilecekler,

Bil ki;
Ölüm,
Ölüm şerbeti,
senin elinden güzel...

H. Çiğdem Deniz