16
Yorum
25
Beğeni
0,0
Puan
1733
Okunma

yine işbaşında sevgilim, karanlık işçileri
dilleriyle çalışıyor, mezar kazıyorlar
elimden ayağımdan tutup sürüklüyorlar
yaşamı öteleyen(daha doğrusu bana ötelemek isteyen)halleriyle
içimdeki dev kadın gülüyor kahkahalarla
bu aciz insanlara
suretlerinde kardeş yazıyor
beyinlerinde yaşıyorum terkedilmişliği
yenilmiyorum azrail baltalarına
çocukluğumun kiraz küpelerini takıp kulağıma
hayatı kucaklıyorum
nasıl da ufalıyorlar gözümde, küçülen ekmekler gibi
onlar yanlış yorumunda Kur’anın
arapça sözcüklerle çözülmüyor katmerli düğümleri
bir kaç ezber sureyle geçeceğiz sanısıyla sıratı
insanı çiğniyorlar dil denilen buldozerle
kalıyorum orada bir gülün dikeninde
şarkı söyleyen bülbül
dinliyor sözümü
sevgi diyorum sevgi
büyütülmeli
iyi ki karanlık yontucuları var
elinde kalem, dillerinde sevdalı şarkılar
ve boyuyorlar siyah bakışlı günleri
masmavi gökyüzüne, güneşli denizlere
orada kıyıda avlanıp, pişirilmiyor yunus balığı
aç kalmıyor köpeklerle çocuklar
insanlar kin kalın bir duvar örmeden yüreklerinde
en güzel duygularla inceltiyorlar
dokuyorlar kara kilimin üstünü
ala sarıya yeşile
böyle yitiyor sevgilim
karanlık işçileri
27.01. 2015 / Nazik Gülünay