Gökyüzüne doğan ay gibi hasret
Tüm çıplaklıkların örtüsüdür karanlık
Kâhkayla şamata arasına sıkışmış
Bir hayat dökülür kalemimin ucundan

Demli bir çayın sohbetinde düşüncem
Yüreyime oturup mekan Kur’an aşk
Çaresiz bir ömür sürgün kalbine
Intiharın duygusu eriyen kara inat

Güvendiğim dağa usulca yağan kar
Gönlümden kayıp giden yare denk
Çıkar dolu şu sahte insanlığın
Elinde kalmış tertemiz yüreğim

Gafil avlanmıştım kalbime sığınmıştım
Şu kocaman dünyada
özgürlüğümün sınırları buzdan
Yaramın üstüne basılan tuzdan
Bir ben kalmıştım birde yalnızlık

Gece en büyük görgü tanığım ömrüme
Ay gecenin engüzel kolyesi ömürüme
Derdim dert olsun derdin üstüne
Yazım kış olsun üstüne
Ben giderim yükün üstüme
Gönlüm tomurcuk olsun
Toprağın üstüne

Ben giderim nefsime tabiat aşık
Gönül gözüm közden kor ömrüme
Derdim dert olsun olsun üstüne
Beni anlatamadınya gönlüne
Sığdıramadınya bir avuç kalbine
Ben giderim yükün üstüme
Tek servetim yüreğim
Huzur bana gam keder sana
Insafsız ömür