Adam, kadına deli gibi aşıktı,
Kadın bilmezden gelirdi,
Yorgun argın düşünceler ise,
Adamın peşinden.

Adam, kadına çiçekçi dükkânında her rastlayışında,
Göz göze gelmekten çekinirdi,
Utanırdı, sıkılırdı,
Dokunsalar,
Oracığa yığılırdı.

Bugün de öyle oldu,
Saatler sabahın sekizini gösterdiğinde,
Adam, her zamanki yaptığı gibi,
Nefesini tuttu,
Kalp atışlarını bir eliyle bastırarak,
Biraz da cesaretini toplayarak,
Hoş bir tebessümün ardından,
Tatlı bir ‘günaydın’ la dükkândan içeriye girdi.
İşte, kadın yine karşısındaydı,
Yine sessizlik oldu,
Yine bakıştılar,
Birbirlerine ne de güzel yakıştılar.

Kadının elinde kırmızı güller vardı,
Adam hiç düşünmeden,
Başka çiçeklere yönelmeden,
Kadının elindeki çiçekleri aldı,
Kokladı, kokladı, bir daha kokladı,
Sonra kadına şunları söyledi:
’’Yeryüzünün en güzel, en nadide çiçeği sensin!
Sen varken, başka çiçeklere asla bakmam, bakamam!
İnanmıyorsan, bu kırmızı güller şahidim olsun! ’’ dedi.
Ortalık bir anda sessizliğe büründü,
Kadın hem duygulanmış, hem de şaşırmıştı,
’’Her şey için teşekkür ederim.’’ diyebildi.

’’Her şeyi ve seni yan yana koysam,
Hanginiz en çok ve her şey olabilir ki? ’’ dedi adam,
Başka da hiç bir söz söylemedi,
Belli ki suçluydu,
Ne de olsa idam fermanını,
Boynunda taşımaya mecburdu,
Boynunu bükerek hızlı adımlarla mekândan uzaklaştı.

Şimdi nerede kırmızı bir gül görsem,
O adamı ve kadını hatırlarım,
Demek ki; en değerli sevgiler yüreklerde yaşananlarmış,
Demek ki; imkânsız aşklar en yüce aşklarmış,
Demek ki; böylesi bir dünyada kirlenmeden kalabilen tek şey,
Sadece ve sadece sevgiymiş,
Sadece ve sadece sevgiymiş.


Vecdi Murat SOYDAN
(Yaşanmamış Aşkların Şairi)
19 Temmuz 2012-Isparta

Not : Bir televizyon programında şiirime ses olan Emrah BİNİCİ Beyefendiye teşekkürlerimle.