5
Yorum
10
Beğeni
0,0
Puan
1808
Okunma

Nasılsın diyorsun
De hele bakalım.
Nasıl olayım
Bıraktığın gibiyim işte
Bıraktığın kadar iyiyim
N’olsun
Yerini değiştirmedim hiç kırmızı koltuğun
Pencere dibinde sindiği yerde öylece sessiz
Fakat soldu rengi biraz
İftitah tekbiriyle secdeye kapanan
İkindi güneşi sığınırdı oracığa
Her Kerâhât vakti
Hatırlar mısın
Olsun
Yine de yenilemeyeceğim kadifesini
Kuruyası huyumun Obsesifliğine inat
Perdeleri yarıya indirdim sadece senden sonra
Başını sağ’lama alıp
Şahitlik etsin diye yasıma göğün apalak yüzsüzlüğü
Görsün diye konu komşu dost düşman
Her m2’ye nasıl bölünüp dağıldığımı
Görsünler de gelip toplasınlar
Ahşap yapbozlara kan irin karışımı bir istifra ve ifrazatla
Yapıştırdığım parçalarımı
Artık Kış’ta da üşütür oldum
Bronşlarımı provoke eden alerjik Baharlar’ım yetmiyormuş gibi
El ayak parmaklarımda sirk kuran donuk buzyalağı
Şakaklarımdaki Migren kıramplarımı recmeden sayısız Moren
2’şer 2’şer deviriyorum 500 mg’lık hapları
Nerede takılırsa orada kalsın umursamıyorum
Çok çok geberip gideceğim bu lanet olasılıktan boğularak
Boynuma kelepçelenen ellerinden
Kurtaramamışken hayatımı bir de
Hiç ağlamıyorum el ayak çekilince
Psikonevrotik saatlerime kurduğum
Halüsinojen hayalini sürüyüp oda oda gezinirken cesedimle
Bazen kokun vuruyor dalga dalga
Yama tutmayan yarım aklımın
Yosun bağlamış dalyanına
Banyo dolabını açık bırakmış yine çocuklar
Yıkansam
Çıkarmı ayak izleri bedenimden yokluğunun
Yüzümden okurlar mı
Beni alnımdan 30 kalibrelik harflerle
Fişek fişek vuran sensizliğimi
Televizyonu alıp karşıma
Kanepede uyuyorum şimdilerde
Falanca kanalda
Bilmem kaç yıllık filanca dizi final yapmış
Üzüldüm
İzler miydim ki
Eskisinden fazla gülüyormuşum haybeden
Hayy ben
"Bipolar Bozukluk" demiş doktor bizimkilere
Gülüşüm de bozulmuş demek ki
Onca dikkate rağmen
Ve
Güldüremiyormuşum artık kimseyi
Ne etsem de
Deli miyim
Aynalara daha fazla bakar oldum son günlerde
Daha çok sever oldum aynalardaki beni
Saçlarım biraz daha uzun
Elimde palet fırça zifiri geceye boyadım
Korkusuzca
Beğenmesen de olurdu artık nasıl olsa.
Çok fazla artan boş oda var elimde
Bu kadar büyük müydü bu ev
Duvarlar biribirine bir o kadar uzak
Yaslayıp sabitlemesem kendimi bir yerlere
Kaybolup gideceğim
Bazen şöyle bir geçiveriyorsun
Yakaza halindeki rüyalarımdan
Bir helecân
Bir heyâcan ki bendeki
Sorma gitsin
Peşinden koşuyorum en yalın
En yar’ın hâlimle
Arkadan tutuyorum gömleğini
Önden yırtılıyor göğsüm
Sen dökülüyorsun oluk oluk ayak diplerime
Kan bulaşığı ellerimin arasına alıp
Yüzüme döndürüyorum yüzünü
"Niye yaptın bunu bize"
Susuyorum
Uyanıyorum
Seni arıyorum
Bulamıyorum
Gülüyorum
Gülüyorum
Ağlıyorum