Şimdi gün sonu vakit akşamdır
Güneşi ödünç alanlar vardır
Yorgunluk mühim değil alışkanlığımdır
Uyandıkça tazelenen umutlarım vardır

Kış gecesi uzunsada kısadır rüyası
Sanki Sibiryadan kovulmuş soğuğu
Tütüyorsun burnumda yoktur riyası
Sızlatır içimi kalbi mukabilin yokluğu

Şimdi neredeyse geceyarısı olmuştur.
Mışıl mışıl uyurken rahat yatakta
Çıplak dağlar karlara doymuştur
Vuslat umulur meçhul bir sabahta

Telefonları kırıp atacağım
Turnalara iş düşşün diye
Ve birgün aklıma eseni yapacağım
Gönül ikliminde kış bitsin diye

Bütün suç bitmeyen gecelerin
Olmuşsa gündüzler vurdumduymaz
Elden ne gelir karar yücelerin
Verilmiş hükme karşı durulmaz

Hüzünle buluşur gecenin sesi
Yeis kök salsada zifiri karanlıkta
Ensesinde bitiverir şafağın nefesi
Hevesler tutuşur Güneşin ziyasında

Turan UYSAL
19 Ocak 2015 Miesbach